Heur haar

Columns van vader Jan Beenen

Normaal praten

“Wie ben jij?”, zeg ik met een hoog stemmetje tegen Laura, in een poging leuk te zijn, als ik mijn hoofd om de hoek van de badkamer steek. Het is weer tijd om heur haar te wassen. “Mannen denken niet na als ze wat zeggen”, laat Laura weten. “Ze moeten eens leren normaal te praten.”

Schreeuwen

“Noem je dat zingen?”, zegt Laura als ik tijdens het wassen van heur haar een liedje inzet.
“Ik noem dat schreeuwen.” Demonstratief doet ze de handen voor haar oren.
Laura is geen fan van mijn zangkwaliteiten.

Doof

Van de begeleiders van het werk, waar Laura onder meer appeltaarten bakt, begrijpen we dat ze een beetje afwezig was. Ze blijkt echter om onduidelijke redenen niet zo goed te horen. “Versta je me al weer een beetje”, vraag ik op nogal luide toon, als ik heur haar was. “Je moet niet zo schreeuwen”, antwoordt ze verontwaardigd. “Daar word ik doof van.”

Koekenbakker

“Zo koekenbakker”, roep ik tegen Laura als ik de badkamer binnen kom om heur haar te wassen. “Ja, je bent leuk hoor”, antwoordt ze met een uitgestreken gezicht. “Ja, je bent leuk”, herhaalt ze. “Maar niet heus”, voegt ze er aan toe. “Bovendien ben ik geen koekenbakker, ik ben een koekenbakster.”

Zwartrijden

In de bus heeft Laura een aankondiging gelezen, dat er strenger zal worden gecontroleerd op zwartrijden. “Wat is eigenlijk zwartrijden?”, vraagt ze met verbazing in haar stem, als ik heur haar was. Ze geeft ook meteen zelf het antwoord: “Dat je niet in het donker mag rijden, hè?”